Η μαστογραφία αποτελεί προληπτική εξέταση η οποία σώζει ζωές μέσω της έγκαιρης διάγνωσης, επιτυγχάνει επίσης μείωση της θνητότητας από καρκίνο του μαστού κατά 20-30%.
Η μαστογραφία δεν πονάει. Συστήνεται ωστόσο να πραγματοποιείται την 2η εβδομάδα του κύκλου, ώστε να αποφευχθούν οι σπάνιες περιπτώσεις πόνου απο την συμπίεση του μαστού κατά την διάρκεια της εξέτασης.
Όχι. Ο απεικονιστικός έλεγχος έχει την ίδια διαγνωστική αξία σε οποιαδήποτε ημέρα του κύκλου της γυναίκας. Οι καλοήθεις και κακοήθεις αλλοιώσεις απεικονίζονται το ίδιο είτε πριν είτε μετά την περίοδο.
Η μόνη περίπτωση, που η μαστογραφία είναι προτιμότερο να γίνεται κατά την 7η – 12η ημέρα του κύκλου, αφορά σε γυναίκες με έντονη κυκλική μασταλγία, δηλαδή γυναίκες με έντονο πρήξιμο και πόνο στους μαστούς ακριβώς πριν και κατά την διάρκεια της περιόδου. Στις περιπτώσεις αυτές δεν κάνουμε την μαστογραφία στις συγκεκριμένες ημέρες διότι η εξέταση είναι δυσάρεστη και επώδυνη για την γυναίκα.
Η αυτοεξέταση στο μαστό έχει ως σκοπό να διαπιστώσουμε εμείς οι ίδιες οι γυναίκες τυχόν αλλαγές ή ψηλαφητά ευρήματα που δεν υπήρχαν παλαιότερα. Η τακτική ψηλάφηση, μια φορά το μήνα, μας βοηθά να μάθουμε την σύσταση του μαστού μας και να αναγνωρίσουμε εγκαίρως οτιδήποτε καινούργιο εύρημα εμφανιστεί το οποίο θα πρέπει να μας οδηγήσει άμεσα στον ειδικό ιατρό.
Είναι ένα είδος περιγραφικού λεξικού απεικονιστικών ευρημάτων μαστού και κατηγοροποίησης αυτών, σύμφωνα με την πιθανότητα παρουσίας ή όχι κακοήθειας.
Σύμφωνα με το BI-RADS λεξικό υπάρχουν οι παρακάτω κατηγορίες:
Birads 1: Αρνητική εξέταση.
Birads 2: Καλοήθη ευρήματα.
Birads 3: Πιθανώς καλοήθη ευρήματα. Σύσταση για σύντομο επανέλεγχο.
Birads 4a,b,c: Υποψία κακοήθειας. Συνιστάται βιοψία.
Birads 5: Σχεδόν σίγουρη κακοήθεια. Συνιστάται βιοψία.
Οι κύστεις μελετούνται ικανοποιητικά με το υπερηχογράφημα. Αν μια κύστη δεν έχει σαφή όρια ή φέρει συμπαγή στοιχεία στο εσωτερικό της χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Συνήθης τρόπος μελέτης είναι η παρακέντηση με λεπτή βελόνα υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση. Τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης συχνά μας καθορίζουν αν το επόμενο βήμα είναι η χειρουργική αφαίρεση ή η παρακολούθηση.
Είναι η εναπόθεση ασβεστίου στις διάφορες ανατομικές δομές του μαστού.
Στη μαστογραφία εμφανίζονται ως λευκά στίγματα ποικίλου μεγέθους και σχήματος.Οι αποτιτανώσεις ανιχνεύονται και αξιολογούνται μόνο με τη μαστογραφία, η οποία εμφανίζει υψηλή ευαισθησία (κοντά στο 100%). Συνοδεύουν συνήθως καλοήθεις παθήσεις (ινοκυστικές αλλαγές, κύστεις, ιναδενώματα).
Μερικές φορές, συγκεκριμένου τύπου αποτιτανώσεις (γραμμοειδείς, συρρέουσες, ποικιλόμορφες) μπορεί να σχετίζονται με τον καρκίνο μαστού (30-40% των διηθητικών, και 90% των in sitou).
Τα ινοαδενώματα είναι καλοήθη ογκίδια των μαστών. Η κακοήθης εξαλλαγή είναι πρακτικά αμελητέα. Αναφέρεται ένα μικρό ποσοστό περίπου 3-5 τοις χιλίοις συνύπαρξης με κακοήθεια.
Η ελαστογραφία είναι τεχνική του υπερηχογραφήματος κατά την οποία μελετάται η σκληρότητα μιας βλάβης. Αν κατά το υπερηχογράφημα ο γιατρός διαπιστώσει κάποιο εύρημα, τότε μπορεί επί τόπου να το διερευνήσει με την ελαστογραφία. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα ευρήματα της ελαστογραφίας αποτελούν σημαντικό κριτήριο καλοήθειας ή κακοήθειας.
Είναι νόσος κυτταρική που χαρακτηρίζεται από άναρχο πολλαπλασιασμό παθολογικών κυττάρων των ιστών του μαστού, κυρίως των γαλακτοφόρων πόρων ή των λοβίων. Τα παθολογικά αυτά κύτταρα έχουν τη δυνατότητα διείσδυσης στους γειτονικούς ιστούς και μπορούν να επεκταθούν και σε απομακρυσμένα όργανα προκαλώντας βλαπτικές συνέπειες στην λειτουργία του οργανισμού μέχρι και τον θάνατο.
• Γυναίκες στην αρχή της εμμηνόπαυσης.
• Γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση που έχουν υποστεί αυτόματο κάταγμα
• Γυναίκες μικρότερες των 65 ετών που έχουν επιπλέον παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση
• Οι γυναίκες που βρίσκονται σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT/ΕΡΤ) για παρατεταμένες χρονικές περιόδους
• Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με σπονδυλικά κατάγματα
• Τα άτομα με πολύ χαμηλό σωματικό βάρος/ανορεξία
Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και της ποιότητας των οστών, με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους. Συχνά αναφέρεται ως «σιωπηλή ασθένεια» διότι παραμένει αδιάγνωστη μέχρι να συμβεί ένα κάταγμα. Η οστεοπόρωση μπορεί να προληφθεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.